Een nieuw begin

De witte stilte strekt zich voor me uit.

Het landschap is het zwijgen opgelegd.

Verlicht en van het aardse slijk onthecht

klinkt zelfs voor mij mijn eigen stemgeluid 

hier wezensvreemd. Als ik mijn ogen sluit

zie ik de wegen die ik heb geslecht

de overwinningen die ik terecht

of niet als mijn succes heb aangeduid.

Het land bestaat uit louter sneeuw en mist

en achter mij blijkt ieder spoor gewist

dat ik in mijn ambitie achterliet.

Bevrijd verken ik langzaam het gebied.

Mijn blik streelt langs de leegte, wit en zacht,

die op mijn nieuwe voetafdrukken wacht.

Uit: De zwaluwen zijn dit jaar niet gekomen, Robin Veen