Freeze

Op een dag werd het nacht.

Ik bedoel eerst was het dag.

Zo’n dag in de zomer, zonuren te over

toen plotseling zomaar zonder schemer

de nacht viel of eigenlijk viel hij niet,

hij stortte neer, als een tsunami van 

Oost-Indische inkt. Een druipende deken 

greep om zich heen en alles verzonk 

in het donker zonder beweging: 

de klok en verbeelding gegijzeld.

Ik keek in de loop van een geweer, hoorde: 

Je licht of je leven! Ik legde mij neer. Liet 

de nacht in de waan dat zij gewonnen had.

Ik hield me stil voor zo lang als het duurde. 

Niemand zag mijn knipoog naar de maan.

Uit: Als water brandt, Astrid de Keulenaar