Poëziefonds OPEN
Freeze
Op een dag werd het nacht.
Ik bedoel eerst was het dag.
Zo’n dag in de zomer, zonuren te over
toen plotseling zomaar zonder schemer
de nacht viel of eigenlijk viel hij niet,
hij stortte neer, als een tsunami van
Oost-Indische inkt. Een druipende deken
greep om zich heen en alles verzonk
in het donker zonder beweging:
de klok en verbeelding gegijzeld.
Ik keek in de loop van een geweer, hoorde:
Je licht of je leven! Ik legde mij neer. Liet
de nacht in de waan dat zij gewonnen had.
Ik hield me stil voor zo lang als het duurde.
Niemand zag mijn knipoog naar de maan.
Uit: Als water brandt, Astrid de Keulenaar