Marc Eyck

Marc Eyck

Abyss

Men zegt dat de zee zo mooi is
mooier dan welke rivier
maar haar schoonheid is een abyss
Ze trekt ons weg van hier

Het stromend lint laat mij hopen
dat wat is, morgen elders bestaat
Maar zee, de ziel binnen geslopen
pleegt aan al ik ben, de tijd, verraad
In de bundel In fragment heeft de dichter veel
ballen hoog te houden. Vaderschap, werk en
verdieping bepalen zijn bestaan. Zijn pragmatische en filosofische natuur strijden om voorrang. Toch ligt aan deze ogenschijnlijke verdeeldheid, eenheid ten grondslag. Eenheid ieen gefragmenteerd bestaan.

Marc Eyck (1967) weet in zijn tweede dichtbundel het midden te bewandelen tussen het schizofrene en homogene. Taal en vorm werpen geen onnodige barrières op maar nodigen uit tot herlezing. Eenheid ligt allerminst voor de hand.

In fragment werd uitgegeven in 2020

Recensie Meander 30 november 2020:

De bundel In fragment van Marc Eyck (1967) begint met het titelgedicht, gevolgd door drie getitelde afdelingen: ‘Wat opsteeg’, ‘Wat neerdaalde’ en ‘Wat bezijden kwam’. De gedichten ogen allemaal klassiek, de regels zijn ongeveer even lang en de strofebouw is steeds regelmatig. Klassieke dichtvormen zoals het sonnet worden niet geschuwd. Eindrijm komt voor, maar is zeker niet dwingend. De dichter gaat hier speels mee om. Allerlei thema’s komen langs: vader/kind, kind/ouder, opvoeding, taal, liefde, Bijbelse elementen en humor.

Eyck houdt er origineel taalgebruik op na. In het gedicht ‘Pas de deux’ staat de zin: ‘maar dat zal me spreekwoordelijk worsten’. Een variatie op de uitdrukking: het zal me worst wezen. Een ander voorbeeld uit het gedicht ‘Proper’: ‘Wat van dit huis rest schoon ik met bleek’, een verkorting van maak ik schoon.


Lees de hele recensie op: https://meandermagazine.nl/2020/11/marc-eyck-in-fragment/



Recensie TZUM 8 februari 2021

Ook zonder rijmdwang kiest de dichter soms wonderlijke constructies: ‘Als ik meer bikkel had, zwom ik rivieren / maar gaand over asfalt met stramme tred / gaan al mijn jeugdherinneringen zwieren / ruik opnieuw de lakens van mijn kinderbed’; en ‘Door boeken met ronde formules / ging al ik aan visie bezat verloren’. De geciteerde teksten, met uitzondering van het laatste citaat, komen uit de eerste afdeling ‘Wat opsteeg’. De volgende afdelingen heten ‘Wat neerdaalde’ en ‘Wat bezijden kwam’. Het gedicht ‘Hymne’ is geïnspireerd door Baudelaire en in het Frans vertaald door Jenny Frank.

Water speelt een belangrijke rol. De dichter is positief over de rivier die ons wegtrekt van hier, maar de zee is een peilloze diepte. Jongensachtige meisjes krijgen veel aandacht. Een van de gedichten is vertaald in het Engels door Laura Demelza Bosma. De gedichten ademen een duistere decadente sfeer, zoals we die ook bij Verlaine vinden. Wonderlijk om een hedendaagse dichter te vinden in die negentiende-eeuwse sfeer.



Lees de hele recensie op: https://www.tzum.info/2021/02/recensie-marc-eyck-in-fragment/?highlight=In%20fragment

Share by: